So What! viert feest: 60 jaar feestjes en een tikkeltje rebels

GOUDA • Herman Brood, Ellen ten Damme, The Kik en Tim Knol: zomaar wat namen die de afgelopen jaren op het podium bij de So What! Hebben gestaan. Al 60 jaar is het poppodium er voor zowel lokaal talent als de wat grotere namen. Dit weekend stonden vrijwilligers en vaste bezoekers stil bij de bijzondere momenten van de afgelopen jaren.

‘Het meest bijzondere is wel het commitment van de medewerkers,’ vertelt Stef Vergeer, bestuurslid van de So What! ‘Het is bijna een obsessie, je krijgt er een tweede familie bij.’ De medewerkers drinken geregeld een biertje, doen spelletjes of gaan samen op vakantie. ‘Dat is de drijvende kracht van de So What!’ Momenteel werken er zo’n 40 vrijwilligers, in het verleden liepen er wel 100 rond.

De coronajaren hebben er wel ingehakt, vertelt Stef. ‘Nu kunnen we weer volledig draaien, het trekt weer wat aan. Maar we misten toch de continuïteit, en voor de vrijwilligers was het ook killing.’

Funest
Ook raakten zij de rijkssubsidie kwijt, bleek vorig jaar. Met deze subsidie is het podium in staat om zo’n 40 concerten te programmeren die niet uit de kaartverkoop bekostigd kunnen worden. ‘Daarin krijgen we wel veel steun van de gemeente, we hebben er gesprekken over. Het is vooral funest voor het lokaal talent, voor ons voortbestaan is het niet zo’n probleem. Het kost onwijs veel, maar is stiekem toch wel een van de belangrijkste dingen.’

De focus dan ook tweeledig, legt Stef uit. ‘Muzikanten kunnen bij ons leren, maar ook grote artiesten zoals Ellen ten Damme doen hun try out hier. In principe zijn we er voor beide groepen.’ Dat doet het poppodium bijvoorbeeld door de samenwerking op te zoeken, onder andere met de Goudse Popschool. ‘Drie weken geleden stonden er nog muzikanten van hen bij ons op het podium.’

Maar ook andere samenwerkingen komen tot stand. ‘We willen ons profileren als popodium plus: met meer verrassende nieuwe samenwerkingen.’ Hij somt toekomstige samenwerkingen op: met bierbrouwerijen, een eetcafé of een dinnershow. ‘Net wat gekke dingen,’ zegt hij erover.

Herman Brood in de So What! tijdens het maken van de schilderijen. - Foto: Aangeleverd

Viezigheid
Deze avond worden er een aantal herinneringen opgehaald. Coen van den Berg, ook bestuurslid van de So What!, wijst op twee grote schilderijen die hangen aan een muur bij de hal bij binnenkomst. ‘We hadden hem geboekt als artiest en hij verveelde zich. Twee medewerkers hebben stukken hout gehaald. Sindsdien hangt hier een echte Herman Brood. Maar dat is het mooie van hier: ze hangen gewoon onbeschermd. Er is in de loop der jaren een hoop viezigheid overheen gegaan. We zijn er totaal niet zuinig op.’

De schilderijen die Herman Brood maakte in de So What! - Foto: Hester Hage

Hij vertelt over de rebelse kant van de So What!, bijvoorbeeld toen ze jaren geleden metershoge, verlichte letters die het woord ‘Snollywood’ vormden op het dak plaatsten. ‘De naam van het themafeest,’ legt hij uit. ‘Ze stonden richting het bolwerk. De buurt vond het niet zo leuk, we werden gesommeerd om binnen enkele dagen de letters weg te halen. Dat was mooi; het feest was zaterdag en precies na het feest konden ze weg.’

Broednest
‘Maar wat vooral mooi is aan deze plek: door de jaren heen is het een broednest geweest om jezelf te ontwikkelen. Iedereen wordt geaccepteerd, ook als je niets kan: kom er gewoon bij.’

Vrijwilligers voor de verlichte letters op het dak. - Foto: Aangeleverd

Minder gek
Er is wel het een en ander veranderd in de loop der jaren, merkt Coen op. ‘In mijn tijd kwamen er allemaal verschillende groepen, die groepen kenden elkaar. Er was veel sociale controle. Maar de maatschappij veranderd. Het is ook iets minder gek allemaal. Ik ben nog ontgroend; ik heb een uur lang als zeemeermin op het podium gelegen. Voor een biertje kon je met me op de foto. Dat deed je ook gewoon, maar de rest ging er ook in mee. Dat soort dingen zie je nu minder gebeuren.’

En de toekomst? ‘Als het aan ons ligt, gaan we de komende 60 jaar zo door,’ besluit Stef.