Zij zetten zich in voor de historische binnenstad: ‘We hebben een groot hart voor de stad’

GOUDA • Een viertal Gouwenaars werpt zich op als hoeder van het historisch erfgoed in de binnenstad, met als doel de oudste panden in de stad goed te behouden. Zij startten vorig jaar een actie rondom de verkoop van een van de oudste panden van de stad. Met succes: het pand is verkocht en wordt opgeknapt. Die actie krijgt nu een vervolg, er zijn volgens het viertal namelijk meer panden die aandacht vragen: ‘We hebben een groot hart voor de stad.’

We hebben een prachtige binnenstad, benadrukt Theo Krins, voorzitter van de Samenwerkende Binnenstadondernemers Gouda en een van de initiatiefnemers. ‘Maar er zijn in de binnenstad ook heel wat panden die aandacht vragen of wellicht gaan vragen. Daar willen we ons voor inzetten.’

De vier zijn allen op hun eigen manier verbonden met de binnenstad. De groep bestaat naast Krins uit Sjaak de Keijzer, gepensioneerd stedenbouwkundige , Gerard van Ham, lid van de Historische Vereniging Die Goude en Tip Wagener, gepensioneerd notaris.

Wat gaan ze doen? ‘We willen een extra schakel zijn om het in de stad mogelijk te maken dat onze panden er spic en span uit gaan zien’, legt Krins uit. Het viertal wil aandacht vragen voor panden door te netwerken, onderzoek te doen en media aandacht te vragen. Ook worden er gesprekken gevoerd met belanghebbenden, zoals de eigenaren van de panden en de Omgevingsdienst Midden Holland. ‘We zijn er niet om anderen op te jagen, integendeel, we willen met alle partijen gezamenlijk kijken of wij een extra impuls kunnen geven, met als doel dat de panden er goed uitzien.’ 

Uitdagend pand
Eerder namen ze het initiatief om aandacht te vragen voor het Tapijthuis, het pand van de overleden kunstenaar Menno Meyer, dat eind vorig jaar te koop kwam te staan. Het is een van de oudste huizen van Gouda, en daarmee ‘een uitdagend pand’, vertelden ze eerder. Ze startten een initiatief om aandacht voor het pand te vragen en een geschikte kandidaat te vinden, met oog voor historische panden als deze.  

Met succes, vertelt Krins. ‘Er was veel bewustwording rondom de koop van het pand. Kopers lieten zich informeren over de historie en de mogelijkheden van het pand. We hebben een positieve en stimulerende invloed gehad op het proces.’ Dat alles in samenwerking met de makelaar, de erfgenaam, Omgevingsdienst Midden Holland en de gemeente. ‘We hebben met elkaar meegedacht over hoe we er iets moois van kunnen maken. Er ontstond een positieve flow rondom zo’n kans.’

Altijd in overleg
Daarom wil het viertal een vervolg geven aan het initiatief, nu gericht op alle historische panden die de binnenstad rijk is. Krins: ‘Het gaat ons om de historische belangen, we hebben een groot hart voor de stad. We willen onze bijdrage leveren aan de binnenstad en zorgen dat het er goed onderhouden uitziet.’ Op dezelfde manier als het initiatief rondom het Tapijthuis: ‘We zullen altijd in goed overleg met alle betrokkenen, inclusief de eigenaren, kijken op welke manier we een extra impuls kunnen geven aan het pand.’

Als eerste project heeft het viertal de voormalige panden van koekjesfabriek Punselie aan de Tuinstraat op het oog. Krins houdt zich, eerder vanuit zijn rol als raadslid, al jaren bezig met dit stukje binnenstad. Daar moesten de panden worden herbouwd. ‘Het terrein ligt nog steeds braak. De vorige eigenaar heeft het inmiddels verkocht. Dit proces is al jaren aan de gang, maar we weten niet waarom er niets gebeurt. Daar willen we onze vinger achter krijgen.’ Ook staan er diverse gevels en panden op het lijstje. ‘We hopen dat mensen mee gaan denken en ons informeren als zij iets opmerken. Wij zien ook niet alles.’

Veel energie
Het viertal zal ongeveer twee projecten per jaar aanpakken. ‘Er zitten projecten tussen die veel energie vragen, er worden bijvoorbeeld veel gesprekken gevoerd. Het is te intensief om dat achter elkaar te doen, dus we moeten een grens stellen. Anders wordt het te gek.’ Hij vervolgt: ‘Maar mocht er iets zijn dat relatief klein is, zoals een schilderbeurt, dan laten we dat niet liggen.’