'Ik voelde me niet altijd veilig'
Kunt u zich voorstellen? Ik ben Menno Kolster, 52 jaar, en vader van drie kinderen. Sinds 1994 woon ik in Gouda. Ik werk als ambulant begeleider in de forensische zorg en begeleid mensen die in aanraking zijn gekomen met justitie bij hun terugkeer naar de maatschappij. Door mijn dienstplicht kwam ik bij de luchtmacht en werd na mijn opleiding geplaatst in Duitsland. Het was aan het eind van de Koude Oorlog.
Op welke missie bent u geweest? Na mijn diensttijd werkte ik eerst in de ICT, maar miste de luchtmacht en ben daarom in 2008 bij de Groep Luchtmacht Reservisten (GLR) gegaan en vond het geweldig. Op verzoek mocht ik in 2014 naar Mali op missie, met de VN missie MINUSMA en werd geplaatst bij de Object Grondverdediging (OGRV) een beroepseenheid voor Force Protection.
Hoe heeft u de missie ervaren? Het was zomer in Mali en bloedheet; 53 graden in de schaduw. We leefden in tenten die niet koel te krijgen waren, met ongedierte, zandstormen en harde regen.
Wij zaten op de locatie Gao bij het helidetachement en zorgden daar voor de bewaking en beveiliging. Ik was goed in mijn werk, maar mijn beroepscollega’s vonden dat wij als reservisten maar ‘weekend militairen’ waren; onvolwaardig. Tijdens de missie MINUSMA zijn veel VN militairen gesneuveld. Het werk was voor veel militairen onveilig en binnen het team voelde ik me ook niet veilig. Ik weet nog dat we een keer beschoten werden en wij naar buiten moesten om ons werk te doen. Ik had toen niet het vertrouwen dat ik op mijn beroepscollega’s kon rekenen, dat werd ook tegen me gezegd: ‘reken niet op ons’.
Ik hield het vol door veel naar huis te bellen en ook had ik daar een heel goede vriend. Ik heb de situatie besproken met een vertrouwenspersoon en de leiding, maar mijn commandant kwam niet veel verder dan een algemene oproep dat ‘het afgelopen moest zijn.’ Ik telde de dagen af. De laatste periode van de missie ging het beter. Ik zette de knop om en koos er heel bewust voor om alleen bezig te zijn met mijn taak en me af te schermen van het gedrag van anderen. Ook gaf ik de groep toen terug, dat ze ook afhankelijk van mij waren; dat werkte.
Hoe kijkt u terug op de missie? De situatie in Afrika heeft ook effect op de veiligheid in Nederland. Ik wilde bijdragen aan het ‘beschermen wat ons dierbaar is’ en kijk met trots terug op mijn missie en wat ik heb kunnen bijdragen aan de stabiliteit in Mali. Ik heb mijn taken naar eer en geweten gedaan.
Wat ik heel mooi vond is dat kinderen weer op straat speelden en vrouwen naar school konden. Kinderen stonden te juichen op straat wanneer we langs kwamen; dankbaar voor een fles schoon water. Het meest ingrijpende moment voor mij was een situatie bij de poort. Er kwam een jongen aanlopen in wijde lokale kleren. Hij reageerde niet op onze waarschuwingen en liep gewoon door. Er waren bij andere plekken al aanslagen geweest. We zochten dekking en moesten beslissen: ‘schieten of niet'. Volgens de instructies mochten we schieten; we hebben het niet gedaan en het bleek een lokale jongen te zijn die kwam werken op het kamp, maar naar de verkeerde ingang liep. Ik was erg opgelucht dat we de juiste beslissing hadden genomen.
Ik heb er meer dan een half jaar over gedaan om thuis weer te landen. Ik beleefde situaties opnieuw en voelde veel woede over het onrecht dat me was aangedaan. Ik had de pech, om met een slechte groep op uitzending te zijn geweest en ik wilde dat ervan geleerd werd. Daarom heb ik het bij terugkomst met mijn eenheid besproken. Andere reservisten zijn naar de pers gegaan of de dienst uitgegaan. Ik ben gebleven, maar ben wel wat anders gaan doen.
Voelt u zich nog verbonden met defensie? Ik ben nog steeds actief bij Defensie en heb bij verschillende eenheden gewerkt. Ik ben nu adjudant en werk één dag in de week als reservist militair adviseur bij de veiligheidsregio Zuid-Holland-Zuid. Ik ben in opleiding om officier te worden.
Wat zou u de lezers willen meegeven? Toon respect voor veteranen en overweeg hen te bedanken voor hun toewijding aan ons land en uw veiligheid.
Mocht je als veteraan naar aanleiding van dit artikel met iemand willen praten, dan is er de mogelijkheid om contact op te nemen met info@veteranenloket.nl of bel 24/7 naar 088-3340000.