Straat voor Marianka
Als Marianka er niet over schreef, dan bestond het niet. Dan hoefde je net zo goed geen evenement te organiseren. Zonder Marianka geen aandacht, geen publiek. Concurrenten fietsten haar uit arrenmoede wel eens achterna. Want waar zij naartoe fietste, daar lag waarschijnlijk een scoop. Marianka achtervolgen: dan ving je vanzelf wat nieuws. Marianka boos - het was toch haar scoop!
Marianka was langer rondom de politiek werkzaam dan zes burgemeesters samen, een bus vol wethouders en een boot vol raadsleden; ze zat dertig jaar op de tribune van de politiek. Wat mij betreft had ze kunnen solliciteren naar het burgemeesterschap.
Wat voor burgemeester zou dat geworden zijn? Dat zou een burgemeester zijn ‘met vlekken in de nek’, zoals ze dat zelf vaak zei. Met kokend bloed. Een kamer met Marianka en wethouder Rogier Tetteroo was te klein geweest om al die testosteron te huizen.
Als Geweten van Gouda was ze het beste op haar plek. Haar boek ‘FF Tussendoor’, met verzamelde columns, was er het bewijs van. Een boek met vraag en antwoord voor politici en burgers. Wil je een nieuwjaarsreceptie organiseren? Doe het niet! Wil je een kazerne verkopen? Informeer eerst de gemeenteraad! Een boek dat op het nachtkastje van elke politicus moet liggen.
Het zou goed zijn als de politiek haar eens terugbetaalde. Dat er een Marianka Petersstraat komt. Als ode aan de vrije journalistiek. Als ode aan de hardwerkende lokale pers. Als ode aan de meest productiefste, trouwste en liefste schrijver van de stad.
De Marianka Petersstraat. Voor eeuwig verbonden met Gouda. Vanuit de hemel kijkt ze kritisch toe. ‘Moet dat nou?’, moppert ze. Ja Marianka, dat moet. Je was een heldin van het vrije, kritische woord. Een voorbeeld voor velen. Dat was niet FF Tussendoor, maar voor altijd.
Pieter Stroop van Renen, Oud-Stadsdichter