Bas van der Eem keept met klompvoet

20 februari 2023, 08:59 Sport

Bas van der Eem is een betrouwbare doelman bij DONK. Dat gegeven krijgt extra cachet als je weet dat hij hinder ondervindt van zijn klompvoet.

GOUDA • Bij zijn geboorte zat zijn linkervoet volledig gedraaid. Deze onnatuurlijke stand werd later door de artsen gecorrigeerd, maar verder dan een noodzakelijke ingreep gingen de medici niet.

Bas van der Eem (28) ondervindt van kinds af aan hinder van zijn klompvoet bij het springen en meevoetballen. Het weerhoudt hem echter niet om het doel van tweedeklasser DONK op kundige wijze te verdedigen. Hij is een betrouwbare sluitpost, die zelden in de fout gaat. Of niet? ,,Nou, dan moet ik mijn blunder in de thuiswedstrijd tegen ESTO toch even melden. Het was een doorsnee afstandsschot. De bal glipte zomaar door mijn handen. Op dat moment kan je wel door de grond zakken. Een keer per jaar gebeurt dat”, bekent Bas van der Eem. ,,Dat hoop ik tenminste.”

Sterker
De doelman lag er niet een nacht wakker van. Van der Eem is een no-nonsense type. Hij geeft zich met ziel en zaligheid voor zijn team. Voetbal kijkt hij zelden sinds hij drie jaar geleden zijn kamer in de ouderlijke woning inruilde voor een appartement in de Waddinxveense wijk Triangel, dat hij met zijn echtgenote deelt. Bas van der Eem gaat liever bolderen met een groep vrienden. Een muur of kunstmatige rots in een loods beklimmen op de vroege zondagmorgen. ,,Leuk om te doen en goed voor je spierkracht. Je wordt er beslist sterker van.”

De ervaren goalie kan dus een stootje hebben. Hij staat al sinds de mini’s tussen de palen. ,,Als ik met mijn broertje en vader in de straat of op het speelveld voetbalde, stond ik altijd op doel. Vanwege mijn klompvoet lag dat voor de hand. Ik had toen twee verschillende schoenmaten. Daar wen je aan. We woonden destijds in Nieuwerkerk aan den IJssel. Ik ben daarom begonnen bij de F-pupillen van VV Nieuwerkerk. Mijn vader Henk van der Eem voetbalde bij DONK en maakte me niet veel later lid van deze club.

Blessure
De enige onderbreking was in 2017. Ik ben toen precies vier weken uitgeweken naar BVCB uit Bergschenhoek. Dat gebeurde op aandringen van ex-trainer Gieben. Ik wilde eens zien hoever ik kon reiken, maar raakte meteen geblesseerd aan m’n bovenbeen en voelde me niet prettig in de nieuwe omgeving. Je zou het heimwee kunnen noemen. Ik was blij dat ik weer terug kon naar DONK. Ik had gelukkig nog geen bindende wedstrijd gespeeld. Hallo, daar ben ik weer, zei ik.”

De engineer bij een installatiebedrijf onder de Van Brienenoordbrug in Rotterdam (’Ik rijd dagelijks op mijn e-bike naar de zaak om files te vermijden’) heeft zich voorgenomen om nooit meer van club te switchen. Bas van der Eem is Donkiaan in hart en nieren en ziet halsreikend uit naar het nieuwe kunstgrasveld. ,,Het huidige hoofdveld is totaal versleten. Als keeper is het nu geen pretje om een bal uit de hoek te duiken.”

Minder mobiel
Voor de winterse training heeft hij alvast drie truien en twee broeken over elkaar getrokken. ,,Ik heb mezelf goed beschermd. Ik moet er zaterdag weer staan.” Met keeperstrainer Patrick de Blok kan hij prima overweg. ,,Qua stijl, aanpak en beleving lijken we op elkaar. Ik heb destijds Patrick onder de lat vervangen. Hij voetbalt nu voor de lol met oud-teamgenoten in het derde. Als ze geen keeper hebben, trekt hij mopperend z’n tenue weer aan. Voor mij is spelen in een lager elftal geen optie. Met een klompvoet hou je veldvoetbal niet lang vol. Ik merk dat de linkervoet minder mobiel wordt. Ik kan ‘m laten vastzetten. Dat doe ik pas als ik ben gestopt.”

Koppositie
Geheelonthouder Bas van der Eem heeft geen idee hoe DONK zich in het resterende deel van dit seizoen manifesteert. ,,Stabiel kun je onze prestaties niet noemen. Bovendien zijn er diverse basisspelers flink geblesseerd geraakt, onder wie Marvin Vat. Vooral in de beginfase zijn we niet bij de les. Tegen ESTO en Oudewater werden we zoek gespeeld en stonden we met 2-0 achter voordat we pas zelf gingen voetballen. Dan wordt het moeilijk om de koppositie te bereiken. De verschillen zijn echter niet zo groot.”

Pieter van der Laan