'Voordat we gingen slapen, was het altijd goed'
gouda • Iedere dag bezoekt Wim Truus in verzorgingshuis Gouwestein, waar Truus sinds 2,5 jaar woont. ‘We hebben een ontzettend fijn huwelijk gehad en dat hebben we nog steeds,' vertelt Wim Verstoep. Het geheim van een lang en gelukkig huwelijk? Die is er niet, denkt Wim. ‘Maar we hebben altijd gezond geleefd. Een goed ritme, geen excessen. Matig met alcohol. Dat scheelt allemaal.'
Truus en Wim leerden elkaar begin jaren ’50 kennen. Ze kwamen elkaar tegen in het dorp. ‘Zo ging dat vroeger. Dan maakte je een praatje als je elkaar tegenkwam.’ Het stel had 7 jaar verkering en stapte toen in het huwelijksbootje. Samen kregen ze twee kinderen: Léan en Marja. ‘We hadden 2 soorten, zeiden we altijd tegen elkaar. We hadden het altijd druk, ik had een eigen accountantskantoor. Maar we hadden veel mooie momenten.'
Op de bonnefooi
Die momenten bestonden in ieder geval uit reizen: het gezin reisde bijna de hele wereld over. ‘Ik denk altijd: je moet niet wachten tot je pensioen als je wilt reizen, je weet niet of je die tijd hebt. Dus wij reisden een aantal keer per jaar. We zijn in bijna alle landen geweest, we namen de kinderen mee.’ In 1994 verkocht Wim zijn bedrijf, waarna ze hun koffers opnieuw samen pakten. ‘Naar Australië, we gingen 2 keer drie maanden samen weg. Het is een prachtig land. We deden bijna de hele reis op de bonnefooi.’ Eerst trok het stel Zuid-Australië door, later ook de oostkust. Hij lacht: ‘En we hebben ons kinderen ermee besmet. Die zitten nu ook vaak in het buitenland.’
2,5 jaar geleden veranderde er veel in het leven van Truus en Wim. Truus moest verhuizen naar een verzorgingshuis. ‘Je wereld stort dan in. Maar mijn kinderen zeggen: er was maar 1 oplossing, je hebt het goed gedaan. Ik wilde dat ze naar Gouwestein ging. Hier heeft ze ooit een bibliotheek opgestart, ze kwamen iedere week langs met boeken. Ze was hier al thuis.' Nu komt Wim iedere dag rond kwart over 2 binnen. Hij haalt Truus op en samen drinken ze thee in het restaurant. ‘Ik heb er nu vrede mee. Het is ook een fijn huis, ze krijgt hele goede verzorging. Als ik aankom, doet ze haar handen omhoog. Ze herkent me.'
Een tip voor een levenslang huwelijk? ‘Iedereen heeft weleens woorden. Maar bij ons is het altijd zo geweest: voordat we gingen slapen, praatten we het uit. Ik denk dat dat een belangrijk punt is.'