Cobi van de Coevering was 32,5 jaar verloskundige: ‘Die gelukzalige blik, kun je weinig nabootsen’
AlgemeenGOUDA • Ze zal een bekend gezicht hebben voor veel Goudse moeders: Cobi van de Coevering werkt al 32,5 jaar als verloskundige in Gouda. ‘Ik word weleens herkend op straat, dan licht het gezicht van de vrouw even op. Niet door mij, maar door de herinnering aan haar bevalling.’
De hemel zien
Als verloskundige was Cobi getuige van intieme momenten. ‘Een bevalling meemaken is heel intens. Je ziet na de bevalling een opluchting, een totale omslag naar gelukzaligheid. Als je naar de foto’s kijkt van het eerste uur, zo’n blik: dat kun je maar weinig nabootsen. Een van mijn mooiste momenten was een geboorte in bad. Het kind werd in de vliezen geboren. Je zag het kind zweven tussen hemel en aarde. Het kind was in de vertrouwde omgeving, maar zag het licht. Dan zie je de hemel. Het is een geheim, wat je dan ziet.’
In de 32,5 jaar zag Cobi veel veranderen in haar vak. Sommige zaken zag ze met lede ogen aan. ‘Ik vond het werk vroeger inhoudelijk leuker. Nu heb je veel meer te maken met protocollen, scholing en veel is wetenschappelijk onderbouwd. Het heeft ons veel goeds gebracht, maar het heeft ook de eigenheid van het beroep ontnomen. Ik zie het ook bij de moeders. Vroeger was men zich meer bewust van de kwetsbaarheid van het leven, nu lijkt alles zo maakbaar.’
Geschenk
Volgens Cobi is het fijn dat er meer inzicht is, maar ook ziet ze dat het zorgt voor meer onrust. Moeders krijgen steeds meer te maken met keuzemogelijkheden en onderzoeken. ‘Dat is vanaf het begin van de zwangerschap. Aankomende moeders hebben geen tijd om even achterover te leunen en te laten bezinken wat er allemaal op ze af komt. Het idee dat een kind een geschenk is, dat het je overkomt zoals het is: dat is weg. Aan de andere kant kun je nu in sommige situaties de juiste zorg plannen. Er zijn zeker ook heilzame veranderingen.’
Oog voor het kind
Wat haar uniek maakt? ‘Door scholing en oefening heb ik mij aangeleerd tijdens handelingen het kind ook in mijn bewustzijn te hebben. Te kunnen denken: wat heb jij nu nodig. Dat is niet vanzelfsprekend en het lukt mij ook lang niet altijd. Het breken van de vliezen, het gebruik van pijnstillers of inleiden: het wordt soms gedaan zonder dat iemand denkt: wat betekent dat eigenlijk voor het kind, dat ook een geboorteproces beleeft? Alles draait om het kind en tegelijkertijd is het kind soms iets te weinig in beeld.’
Hoe ervaren ze ook is, toch komt Cobi nog weleens voor een uitdaging te staan. ‘Een mooie uitdaging vind ik het vertrouwen winnen van vrouwen die dat moeilijk vinden te geven. Bijvoorbeeld als ze wantrouwen naar anderen hebben omdat ze in hun jeugd te maken hebben gehad met te veel kinderleed. Dan gaat het om aanpassen, de juiste afstemming zoeken, kijken: waar is de ingang? Dat vind ik mooi, de sleutel naar de ander vinden. Met je houding en handelen vertellen: ik zie jou.
Vertrouwen
En de toekomst? ‘Ik wens meer rust voor moeders: meer vertrouwen in ‘t eigen lijf, het geloof dat je het kunt. Er wordt zoveel uit handen gegeven. Ik gun het vrouwen om weer meer zelfstandig hun eigen proces ter hand te nemen. De meeste vrouwen kunnen gewoon zwanger zijn en bevallen, echt. De natuur is over het algemeen mild. De bevalling is een uitermate heftig proces maar ook een transformatiefase, van vrouw naar moeder en van ongeborene naar mens op aarde. Maar in alle oprechtheid moet ik erkennen dat ik daar ook vaak in heb gefaald.’
Bevrijding
‘Ja, ik ben heel blij dat ik ontdaan word van alle verantwoordelijkheid die het vak met zich brengt. Het voelt echt als een “bevrijding”. En, als cadeautje mag ik nu alle nachten slapen.’
Haar collega’s nemen op 4 februari afscheid van haar met een feestje. Heeft u nog mooie herinneringen aan Cobi, zowel foto’s als verhalen? Haar collega’s horen graag van u via email: antje@verloskundigenpraktijkgouda.nl
.
.
Hester Hage
Cobi van de Coevering zette als verloskundige meer dan 2000 Goudse baby’s op de wereld. In het nieuwe jaar doet ze, na 32,5 jaar, een stapje terug