Evert Josemanders maakte de Goudse Giganten: ‘Het werd allemaal steeds groter’

21 december 2022, 09:00 Algemeen

Evert Josemanders is een creatieve duizendpoot: hij is onder andere professioneel trombonist, theater- en filmmaker en hij maakt karikatuurpoppen voor TV en theater. Dit jaar maakte hij de Goudse Giganten. De negen metershoge reuzenpoppen waren te zien bij verschillende evenementen tijdens het feestjaar Gouda750. We blikken terug op het afgelopen jaar.

Dat was nogal een jaar hè?
Nou, een jaar geleden zat ik hier nog in mijn kelder te ploeteren aan die poppen. Emmers lijm, hompen klei, grote bende hier. En nu, een jaar later… Nou ja, eigenlijk is het niet heel veel anders, haha. Het is hier nog steeds een bende, maar dan met zooi voor de theatervoorstelling die ik komend jaar ga doen.

Weer iets met gigantische poppen?
Nee, daar was ik wel klaar mee. Ik had eerst nog gedacht iets te doen met hele kleine dingen, insecten of zo. Maar daar zit waarschijnlijk niemand op te wachten. Ik was door die Giganten wat gaan zweven natuurlijk. Tientallen vrijwilligers die me hielpen, op ieder feestje mocht ik komen met die poppen, handjes van de burgemeester, was ik opeens overal de toffe jongen.

Had je dat zien aankomen?
Nee, het werd allemaal steeds groter. Aanvankelijk zouden we maar 8 keer optreden met die Giganten, het werden uiteindelijk 46 optredens. Er kwam steeds wat bij; buurtfeesten, verzorgingstehuizen, Gouda op Sterk Water.

Hoe reageerden mensen erop?
Erg enthousiast, maar dat kwam volgens mij vooral door de grootte van die dingen. Het is een beetje alsof je met een olifant over de markt gaat lopen, je kunt er dan moeilijk niet naar kijken. Hoe groter iets is, hoe meer aandacht. De hiërarchie van het kijken hè. Het maakt niet uit hoe afzichtelijk het dan is.

Maar ze waren toch erg goed gelukt?
Ja, alleen bleek het wel lastig om de bewegingen van hoofd, ogen, armen en romp zo te combineren dat die reuzen echt tot leven kwamen.

Had dat anders gekund dan?
Ja, dat denk ik wel. Bij het allerlaatste optreden van de Giganten, heb ik geprobeerd leven in Graaf Floris te brengen. Deed ik door de borstkas van Graaf Floris mee te laten bewegen met mijn eigen ademhaling, had ik afgekeken van Bunraku, een Japanse vorm van poppenspelen. Het duurde even voor het lukte, maar na een aantal minuten hoorde ik iemand roepen; “Verduld, Floris ademt!” Daarna ging het als lopend vuurtje rond. Toen ontdekte ik pas dat je die poppen echt veel beter tot leven kunt wekken.

Dat was wat aan de late kant
Haha, dat klopt. Mijn oorspronkelijke plan was een echte voorstelling te maken met die poppen, maar uiteindelijk hebben we dat niet gedaan. Ik ontdekte ook dat het daar helemaal niet om ging.

Waar ging het dan wel om?
Het ging erom dat Gouda iets had om te laten zien tijdens Gouda750. Iets dat de feestperiode een extra boost kon geven. De aanwezigheid van die poppen was al genoeg, als ze nog een beetje konden bewegen was dat mooi meegenomen. En het ging er vooral ook om dat je me een club vrijwilligers iets teweeg kunt brengen. Dat had ik me vooraf totaal niet gerealiseerd. Ik had wel meer dan 50 vrijwilligers, met een harde kern van een stuk of 15. Die zorgden ervoor dat er enorm veel energie in kwam, ze waren ongelooflijk betrokken en waren ook echt verdrietig toen het klaar was. Waar de emoties bij de poppen niet te zien waren, zaten ze wel bij de vrijwilligers. Dat vond ik echt te gek.

Veel meer een feestje dan een theatervoorstelling dus?
Ja, het toffe aan de Giganten was dat het heel laagdrempelig was. In theater zie je vaak dezelfde groep mensen, maar hier kwam iedereen op af. We gingen ook naar plekken waar normaal wat minder wordt georganiseerd. Super divers. Ook onder de vrijwilligers zag je dat. Er waren mensen die hun hele leven in Gouda hebben gewoond, maar ook die aan andere kant van de wereld waren opgegroeid. Mensen met totaal verschillende achtergronden, opleidingen, leeftijden. Het zorgde echt voor verbinding. Dat vond ik vroeger nogal een jeukterm, maar ik heb gezien hoe waardevol dit is. Je krijgt zoveel reacties en ideeën. Je moet alleen wat beter naar elkaar luisteren, want de kans is groter dat je elkaar verkeerd begrijpt.

Klinkt als een mooie kerstboodschap
Haha ja, moet je mij horen. Een jaar geleden zat ik hier nog in mijn kelder tussen de lijmdampen en nu opeens de Grote Goudse Verbinder.

En hoe is het eigenlijk met de Giganten?
Die staan nu weer in de loods. Een beetje treurig inderdaad. Met Erasmus gaat het sowieso niet zo lekker, die heeft zijn ribben gebroken. Het verhuisbusje dat ik had gehuurd, bleek net iets te klein. Dat voelde wel ondankbaar, na al die optredens. Hopelijk dat het met mij beter afloopt.

In februari staat Evert in de Goudse Schouwburg met de voorstelling Lange Tanden.

Remco van Gastel