Achtergrond: ‘De Goudse Hasjkoning’
AlgemeenTegenwoordig kijken we niet meer op van grote drugsvangsten in de Rotterdamse Haven en van het oprollen van drugslaboratoria in den lande. Nederland wordt wel eens smalend een narcostaat genoemd. Doch ooit is het klein begonnen. Ook ons lieflijk ogend provinciestadje uit de jaren 60 van de vorige eeuw heeft in deze duistere wereld een rol gespeeld.
In de loop van de jaren 60 en 70 ontstond bij de Goudse bedrijven een toenemende behoefte aan arbeidskrachten. Zoals bevorderd door de landelijke overheid werden die met name gevonden in Marokko. De zogenaamde arbeidsmigranten werden gehuisvest in pensions.
Verleidelijk aanbod
Het Goudse vleeswarenbedrijf Compaxo bracht haar arbeidsmigranten onder in een groot pand aan de Blekersingel en stelde Willem S. aan als beheerder. Willem was een harde werker, maar na het voltooien van de middelbare school bleek hij het type van 12 ambachten en 13 ongelukken. Echter in dienst van Compaxo bleek hij als beheerder van het pension zijn draai gevonden te hebben.
Hij onderhield goede contacten met zijn ’gasten’ en besloot op enig moment zijn dienstverlening uit te breiden door zijn ‘gasten’ tijdens vakantieverlof naar hun familie in het thuisland te rijden. Daartoe schafte hij een Hanomag busje aan, waarin 7 passagiers plaats konden vinden. Dit bleek zo’n succes dat al snel nog 2 busjes volgden. Naast hemzelf werden de busjes gereden door Piet en Roel V., 2 schoonmakers van het pension. De steeds frequenter uitgevoerde ritten naar Marokko bleven niet onopgemerkt.
Verleidelijk bod
Zo werd Willem in de zomer van 1975 benaderd door ene Amsterdamse Victor. Na wat gezellig gebabbel deed Victor het voorstel om in de kokerbalken van de Hanomag busjes vanuit Marokko hasj naar Nederland te smokkelen. Hoewel Willem daarvan enorm schrok en flink tegensputterde, bezweek hij uiteindelijk voor het verleidelijke bod; 20 kg hasje à NLG 500,00 de kilo. Dat leverde dus met 3 busjes NLG 30.000,00 per keer op. Kwam eindelijk dat droomhuis in de ontwikkeling zijnde nieuwbouwwijk Bloemendaal in zicht.
Smaakte naar meer
De smokkelritten verliepen zo voorspoedig en het leverde zoveel op, dat het smaakte naar meer. Hij besloot de transporten en handel in eigen beheer te nemen. Willem zocht contact met Leon M., een zoon van een winkelier aan de Lange Tiendeweg. Leon was getrouwd met een Marokkaanse en was bekend met hasjtransporten. Hij bleek zelfs de organisator te zijn van Willem’s Hanomag transporten. Via de gebroeders R. aan De Vest kocht hij 2 VW busjes, waarvan de tank zodanig werd geprepareerd dat er zo’n 25 kilo hasj in kon worden vervoerd. De gebroeders R. werden tevens als chauffeur ingehuurd.
Ook in het ‘gewone’ leven bleven de activiteiten niet onopgemerkt. Via een tipgever werd de Goudse Politie in kennis gesteld over de nevenactiviteiten van Willem. Zo kwam ook het verhaal naar boven dat Willem in Waddinxveen een autobus had aangeschaft. Dit was de start van een (groter) onderzoek en er werd een observatieteam (O.T.) op de zaak gezet. Tevens werd besloten het transport te gaan volgen. De blauwe Mercedes bus, die plaats bood aan 20 passagiers, stond gestald in een loods in het buurtschap De Meije.
Eindbestemming onbekend
In de voorbereiding voor het volgen werd contact gelegd met de Belgische Politie. Op de terugweg vanuit Marokko zouden zij het transport vanaf de Frans-Belgische grens tot aan Nederland volgen, van waaruit het eigen O.T. de waarneming zou overnemen. De eindbestemming van het transport was onbekend, maar het lag voor de hand dat dit in de omgeving van Gouda zou zijn.
Via Breda en Rotterdam reed men richting Utrecht. Nabij de afrit Moordrecht op de A-20 werd het transport door een surveillancewagen opgevangen en gedirigeerd naar het parkeerterrein van Restaurant De Pleisterplaats. Daar had de Goudse Politie zich inmiddels als ontvangstcomité opgesteld.
Geen gram hasj
Tot onze grote verbazing bleek Willem zelf achter het stuur te zitten. Later verklaarde hij dat hij vanaf Rotterdam de bus wegens ziekte van de vaste chauffeur had overgenomen. Willem werd gearresteerd en de bus werd in beslag genomen en overgebracht naar de Politiegarage aan de Houtmansgracht. Helaas leverde een minutieus onderzoek geen gram hasj op. Dit was uiteraard enorm teleurstellend en zeer frustrerend. Uiteindelijk werd de hulp ingeroepen van Mercedes-Benz Nederland.
Een medewerker van de importeur constateerde dat het dak van de bus ca. 30 cm hoger was dan normaal en inderdaad: er bleek sprake te zijn van een dubbel dak. Nadat het dak met een breekijzer was open gebroken kwamen de in cellofaan verpakte plakken hasj tevoorschijn. Het betrof totaal 1.000 kg. Een voor die tijd, en zeker voor de Goudse Politie, een grote vangst. Willem werd veroordeeld tot 12 maanden cel.
Joost Visbeen