Laatste aardewerkfabriek in Gouda stopt: “We wisten helaas dat dit eraan zat te komen”
AlgemeenGOUDA • De familie Boot heeft de wereld in de zestig jaar dat de fabriek bestaat, zien veranderen. Als enige aardewerkfabriek in Gouda heeft het de tand des tijds tot nu toe overleefd. Daar komt binnenkort een einde aan: de broers René en Eric Boot hebben besloten om de deuren binnenkort te sluiten. “We wisten dat dit eraan zat te komen, maar helaas moeten we door alle omstandigheden eerder stoppen dan we hadden verwacht,” zegt René Boot erover.
De firma is het levenswerk van opa Teunis Cornelis, die met zijn zoons het bedrijf startte, meer dan zestig jaar geleden. De broers zijn de derde generatie Boot die aan het roer van het bedrijf staan. In het enorme pand zijn zowel het kunstatelier als Ambachtelijk Gouda gehuisvest. In het kunstatelier maken de broers met de hand allerlei soorten aardewerk: wandborden, vazen, geboorteborden en sportprijzen.
De broers bedachten later het concept Ambachtelijk Gouda, een mini-museum voor bezoekers met zes nagemaakte trapgevelhuisjes van rond 1800, waar in ieder huisje een typische Goudse ambacht zoals kaas, stroopwafels of kaarsen wordt tentoongesteld, aan de hand van onder andere video’s, live optredens, foto’s en machines.
Het viel stil
Redenen om de deuren te sluiten zijn de gebeurtenissen die zich de laatste jaren opvolgden: voornamelijk corona en de energiecrisis. “We zijn voor een deel afhankelijk van de toeristensector, maar de toeristen bleven met corona weg. We zijn niet open voor toevallige passanten, daar zitten we niet voor op de goede plek en daar is ook geen vergunning voor. Dus we zijn afhankelijk van grotere groepen toeristen die met een bus komen.
Een ander groot deel van ons inkomsten komt van relatiegeschenken en sportprijzen.” De firma maakte veel sportprijzen voor bijvoorbeeld de duiven- en de vissector. “Maar ook dat viel stil tijdens de coronacrisis.” En de broers zien een verandering in de vraag: die wordt ook steeds minder.
Ellende duurt verder
Met de staatssteun kwamen de broers nog een tijd vooruit. “Maar na de crisis wil je natuurlijk weer opstarten. Toen we bij een evenement stonden waar veel bussen komen met toeristen, bleek dat een kwart leeg stond. Je ziet dat veel toeristen wegblijven en niet meer terugkomen. Maar ook buschauffeurs zijn lastig te vinden en diesel wordt duurder dus er rijden minder bussen. Dus zo duurde de ellende verder.”
Steeds gerooid
Ook gingen de energieprijzen meespelen. “Onze ovens werken op elektriciteit, dus het werd niet schrikbarend duurder. Maar toch ga je het merken.” De broers werken op de begane grond van het gebouw, ieder aan de kant van een tafel. “We hebben onder onze werktafels elektrische kachels gezet, we wilden even kijken of dat werkte. En dat deed het. We hebben dit jaar nog niet gestookt. Zo hebben we het steeds gerooid. Maar uiteindelijk raakt het potje steeds leger, op een gegeven moment moet je een streep trekken. Die kwam alleen eerder dan verwacht.”
Stille hoop
Er is nog stille hoop dat het bedrijf op een of andere manier een doorstart maakt. “We gaan in ieder geval tot 1 januari door, dat staat vast. Dan bekijken we per maand of en hoe we het nog redden. Ik sta overal open, je moet nu flexibel zijn. Misschien komt er nog iets langs. Of wordt alleen het aardewerk behouden, het zou zonde zijn als dat verdwijnt.” Tot januari blijven de broers de klanten in ieder geval leveren.
Het plan is om het pand te gaan verhuren aan andere ondernemers. Het magazijn van het pand staat nog vol met allerlei soorten aardewerk. De broers organiseren een opheffingsverkoop in het pand aan de Stavorenweg. Deze zijn vrijdag 11, 18, 25 november en 2 december van 10.00 tot 15.00, en op zaterdag 12, 19, 26 november en 3 december van 11.00 tot 16.00. Voor andere dagen kan er een afspraak gemaakt worden.
Voor meer informatie klik hier.