De Sradsiftar werd gehouden in de Garenspinnerij
De Sradsiftar werd gehouden in de Garenspinnerij Foto:Remco van Gastel

Ramadan afgesloten met Stadsiftar

gouda • Het  was een maand vol festiviteiten in de stad; de start van Gouda750, Pasen en Koningsdag. Voor de moslims was dat het Suikerfeest, waarmee zij het einde van de ramadan vieren. Vorige week kregen ook niet-moslims een inkijkje in de manier waarop hun stadsgenoten de ramadan beleven.

Bij de Garenspinnerij werd de Stadsiftar georganiseerd. Farid Habyby, één van de organisatoren: "Een iftar is vast onderdeel van de ramadan, het is de eerste maaltijd na zonsondergang. We nemen die maaltijd vaak met familie, vrienden en buren. Het is een moment dat mensen samenkomen. De ramadan is een maand voor tolerantie en verbroedering.” 

De Stadsiftar past volgens medeorganisator Ronald van Rossum perfect in het programma van Gouda750. "Het thema van dit feestjaar is ‘Verdraagzaamheid in veelkleurigheid', het gaat om ontmoeten en verbinden. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat we deze stadsiftar organiseren, dat Gouwenaars met verschillende achtergronden elkaar leren kennen.” Dat lukte goed, de Garenspinnerij was volledig gevuld. Na een programma met muziek, poëzie, lezingen en een uitleg over de ramadan, ging men aan tafel. Alle Goudse moskeeën waren betrokken, maar ook Paul Buis sprak een woord, als voorzitter van de Goudse Raad van Kerken.

Overeenkomsten

Aan de tafels vonden levendig gesprekken plaats over de verschillen en overeenkomsten tussen de islamitische feesten en de christelijke. De Goudse Jolanda was met twee vriendinnen gekomen. Leerzaam en gezellig, vond ze het: "Ik besef nu pas hoeveel de moslims moeten laten schieten tijdens de ramadan. Zelfs niet drinken overdag.” Haar tafelgenote Meryam kijkt geamuseerd: "Dat is iets waar niet-moslims zich het vaakst over verbazen. Ze vragen het mij ook vaak. Maar zo erg is het niet hoor. Als het onmogelijk zou zijn, zouden er niet zoveel mensen de ramadan doen.”

De soep die werd geserveerd, was gemaakt door buurtgenoten. Typisch Marokkaans, legde Meryam uit. Die van haar oma is het lekkerst van allemaal. Het geheim? Liefde, denkt ze. Siham, Meryams tante en goede vriendin, moet lachen. "Volgens mij vooral wat meer groente en wat minder kruiden, ik denk dat ik haar geheim begin door te krijgen.” De kommen werden hoe dan ook keurig leeggegeten. De eerste Stadsiftar smaakte naar meer.

Remco van Gastel