Else Hofstede helpt scholieren Gouda door te geven
Doek met 750 gezichten
gouda • Het feestjaar Gouda750 is een leuke gelegenheid om de stad creatief weer wat rijker te maken. Ik heb een tijdje nagedacht over wat ik daar aan toe zou kunnen voegen en ik ben bij een groot zelfportret in stofjes uitgekomen. Al snel besloot ik dat dit portretten van scholieren moesten zijn. Aan hen geven we Gouda door en zij op hun beurt weer aan de volgende generatie.
Toen ik mijn plan met vrienden besprak, was hun eerste reactie: 'Hoe denk je scholieren zover te krijgen dat ze met stofjes aan de slag gaan?' En eigenlijk had ik daar zelf ook wel een beetje twijfel over. Maar ik vond het een goed idee en ben ermee naar de Goudse middelbare scholen gegaan. Daar mocht ik workshops geven, om aan de leerlingen mijn enthousiasme over te brengen. En wat denk je? Toen ik vroeg wie er aan het project wilde meedoen, zeiden ze allemaal ja!
Het thema Geef Gouda Door past heel goed bij mijn idee. Of eigenlijk andersom. De jeugd heeft de toekomst, zij hebben het langst de tijd om Gouda een gezicht te geven. Hun eigen gezicht. Daarom ben ik zelfportretten met ze gaan maken. In een zelfportret kan je heel veel van jezelf leggen. Kleur, humor, ernst, het laat heel veel zien van wie je in je eigen ogen bent. Als ze dan later groot zijn en zelf kinderen krijgen, kunnen die aan het zelfportret van hun ouders zien hoe die over zichzelf dachten. En het leuke is dat het vanzelf ontstaat als je met stofjes werkt. Het was letterlijk zo: hier is een stapel stofjes, ga je gang. Nou, dat hebben ze gedaan en ze vonden het hartstikke leuk.
Dat idee van 'jongeren vinden dat gedoe met stofjes, een schaar, kwasten en lijm niks', dat was heel snel verdwenen. Ik heb samen met docenten culturele en kunstzinnige vorming én de scholieren een heel leuke tijd gehad. Natuurlijk wist ik niet echt waar ik aan begon, maar het is een fijne tijd geweest. Stap voor stap zag je de portretten vorm krijgen. En daar was het dan opeens: een wandkleed van twee meter twintig hoog en twaalf meter breed. Als ik ervoor sta, dan zie ik niet alleen die 750 zelfportretjes, maar ook de kinderen erachter. De ene lijkt bijna sprekend, de andere is meer abstract, soms zie je een mondkapje, een hoofddoekje of een uiting van genderdiversiteit, ze laten allemaal iets zien van de leerling en dat vind ik prachtig. Het komt echt uit henzelf, er lag vooraf niets vast. Het is een tijdsbeeld geworden, precies wat ik hoopte. Ik werd eerlijk gezegd tijdens die uren dat we eraan werkten ook weer een beetje kind.
Ik ben best trots dat het project is gelukt. En natuurlijk dat ik het samen met een aantal leerlingen vorige week in het Huis van de Stad heb mogen hangen. Dat is toch de plek waar iedereen die in Gouda woont wel iets mee heeft. Zeker in dit bijzondere jaar. Het is heel fijn dat het op deze plek tot september mag blijven hangen. Dan kunnen zoveel mogelijk mensen het komen bekijken. Daarna ga ik het uit elkaar ritsen - het zijn afzonderlijke delen per school - en kunnen de delen naar de scholen waar de leerlingen les krijgen.
Het proces van het maken van dit wandkleed is voor mij heel waardevol geweest. En ik hoop dat dit ook voor de leerlingen zo is. Ik denk het wel. Ze waren bij de opening heel erg enthousiast over het resultaat. Ik hoop dat heel veel mensen uit Gouda er naar gaan kijken en ervaren hoe de jongeren van nu tegen zichzelf aankijken. En zo Gouda doorgeven!
q www.elsehofstede.nl