Een ei van goud
Ik word nogal ongemakkelijk soms van het nieuws in de plaatselijke krant. Want wat las ik? Alweer? En nog steeds? In de editie van vijftien juni, bladzijde dertien: Gedoe rond de moskee.
Hoelang speelt dit? Sinds de aankondiging van de invoering van de azan, de gebedsoproep, nu ruim een jaar geleden.
Er is toen een handtekeningenactie geweest en commotie in de buurt en in de gemeenteraad. Sinds die tijd is het blijven broeden. En vertel mij wat over broeden, als hoedster van twee broedse kippen. Daar kom je haast niet van af.
Ik laat regelmatig onze hond uit. Sinds de commotie doe ik vaak ook een rondje langs de moskee. 's Avonds laat. Want ik wil dat dan weleens zien. Al die overlast. En horen. Al die luide gesprekken, slippende remmen, stationair draaiende bolides en wegstuivende auto's.
En? Heb ik weleens wat gehoord of gezien aan overlast? Nou, dat valt voor een ramptoerist als ik nogal tegen elke keer. Weinig noemenswaardigs te melden.
Maar wie heeft er nooit eens een steentje in zijn schoen gehad? Dat kan je wandeling bederven. Zo'n piepklein ministeentje. Uit die schoen! Weg dat steentje!
Als we blijven onder dat beeld: ja, ik heb tijdens mijn late ommetjes rond de moskee weleens een enkel microsteentje gescoord. Maar daar moet je net oog voor hebben. Een echte Nederlander die daarover valt, de ware moskeebezoeker die zo'n steentje uit de weg ruimt. Want je wilt natuurlijk niemands steentje in de schoen zijn.
Je moet het alleen wel weten.
Laten wij daarom als Alblasserdammers van welke oorsprong dan ook het gesprek zoeken. Dat verbindt. Zoals mijn Turkse buurvrouw eens zei: 'Ik hou van alle mensen. Ik kan het niet uitleggen, maar van àlle mensen hou ik!' Dan komt het goed. Ook met de steentjes.
Hoera! Precies vandaag tijdens het schrijven heeft onze bruine kip na twee maanden van rui en broedsigheid eindelijk weer een ei gelegd! Door onze andere kip werd dit heuglijke feit luid kakelend aangekondigd.
Als wij de strijdbijl eens begroeven? Dan kondig ik met deze ingezonden brief ook wat aan: het gouden ei van verdraagzaamheid-als-werkwoord! Kost niks, uiterst duurzaam en veel meer waard dan een bijdrage van 25.000 euro!
Margreet van der Male
Alblasserdam