• Stolwijker Arie Teeuwen met zijn vrouw Marri.
• Stolwijker Arie Teeuwen met zijn vrouw Marri. Foto: Stephan Tellier

Arie Teeuwen lag twee maanden in coma: ‘alsjeblieft, haal die prik’

Algemeen

STOLWIJK • Dat corona geen ‘griepje’ is, heeft Arie Teeuwen (76) aan den lijve ondervonden. Acht weken lang lag hij in coma op de intensive care. Nog dagelijks revalideert hij om de controle over zijn rechtervoet zoveel mogelijk terug te krijgen.

“Eind april werd ik positief getest op corona, net voordat ik de tweede prik zou krijgen”, vertelt Arie. “In het begin had ik niet zo’n last, het viel allemaal wel mee. Tot woensdag 5 mei: die dag werd ik kortademig en futloos.” 

Met de auto reed hij zelf naar de dokterspraktijk. Gehuld in beschermende kleding wachtte de arts hem buiten op. De diagnose maakte dat er direct een ambulance moest komen. “Ik weet dat ik naar het ziekenhuis in Gouda ben gereden. Op het moment dat we daar aankwamen ging het lampje uit.” 

Zijn vrouw Marri kon de eerste dagen niet naar hem toe. Ook zij was positief getest op corona, gelukkig zonder ernstige klachten. Arie had longproblemen, maar voordat hij positief testte, zonder noemenswaardige klachten.

Verslechteren
In de avond verslechterde zijn toestand snel. Overplaatsing naar de IC bleek onvermijdelijk. De beademingsapparatuur werd aangesloten en bleef acht weken lang zijn levensader. “Je hebt vanaf dat moment geen communicatie meer, heel heftig”, maakt Marri duidelijk. “Diverse malen was het de vraag of hij het zou overleven. We balanceerden iedere keer tussen hoop en vrees.”

Vol lof is ze over de begeleiding vanuit het ziekenhuis. “Meerdere malen per dag kreeg ik via de mail bericht over zijn toestand.” Ze heeft er een naslagwerk van gemaakt, inclusief foto’s dat haar man aan de beademing ligt. Zo is van dag tot dag te lezen hoe het ziekteproces verliep.

Teeuwen Infra
Voor zijn ziekenhuisopname was Arie vrijwel dagelijks te vinden bij ‘Teeuwen Infra’ aan de Benedenkerkseweg. Dit is het bedrijf van zijn zoon Berry. In 2002 nam hij de onderneming over van zijn vader. Zelf startte Teeuwen het bedrijf op 1 januari 1967. “Ik kreeg de kans om het over te nemen van Gert Speksnijder. Een agrarisch loonbedrijf met verhuur van mensen en machines aan boeren. Het was hard werken, vooral in de zomer. Dan maakten we veel uren.”

In de loop van de tijd verdwenen veel boeren, waardoor het aantal klanten langzaam maar zeker terugliep. Eind jaren negentig werd de knoop doorgehakt om de agrarische tak te verkopen. Vanaf dat moment ging het roer om en richtte het bedrijf zich op machinale werkzaamheden in de grond-, weg- en waterbouw. Achteraf was het een juiste keuze. Het bedrijf floreert nu met acht man personeel en regelmatig inhuur van ZZP’ers die kraanwerk verrichten.

Het indertijd loslaten van de agrarische werkzaamheden vond Arie niet prettig, erkent hij. “Ik heb er in het begin veel moeite mee gehad.” 

Toch vond hij zijn draai in de nieuwe tak van sport. Ook na zijn pensionering bleef hij zijn zoon helpen met de klussen. Daarnaast was hij jarenlang bestuurlijk actief bij onder andere de IJsclub, Oranjevereniging en de Vlister Zangers. Voor zijn tomeloze inzet kreeg hij in 2013 een koninklijke onderscheiding.

Revalidatiecentrum
Nadat Arie weer ontwaakte, werd hij enkele weken later overgeplaatst naar het revalidatiecentrum Basalt in Den Haag. Donderdag 9 september kwam eindelijk de dag dat hij definitief naar huis mocht. Feestelijk wachtte hem een ontvangst door familie, vrienden, buren en bekenden. Uiteraard een emotioneel moment na deze lange periode van afwezigheid.

De revalidatie is nog niet afgerond. Zijn rechtervoet kan hij niet goed aansturen. Tweemaal per week fysio en dagelijks een stukje wandelen moeten soelaas bieden. Zo probeert hij langzaam maar zeker weer de oude te worden. Tijdens zijn ziekte viel hij ruim 25 kilo af. Lachend geeft hij aan dat er inmiddels weer zo’n 15 kilo terug is. Een groot gedeelte van zijn verblijf in het ziekenhuis kan Arie zich niet meer voor de geest halen. Navraag bij een aantal ic-verpleegkundigen leerde dat dit regelmatig voorkomt. 

Een bewogen periode is achter de rug. Het dagboek over het ziekteverloop ligt op tafel, maar Arie kan het (nog) niet opbrengen om te lezen. Het is voor hem een heftige ervaring geweest. Samen met zijn vrouw is hij dankbaar dat hij het heeft overleefd. Zijn dringende advies: “Zorg dat je je zo snel mogelijk volledig vaccineert en neem de booster. Alsjeblieft, haal die prik.”

Dirk Molenaar