Cirkel is rond voor Jeroen Camfferman

GOUDA • Als 6-jarig jochie speelde hij reeds partijtjes bij TV Be Quick. Jeroen Camfferman keert nu terug als trainer van Gouda’s oudste tennisvereniging.

Een voormalig voetbal- en tennistalent. Jeroen Camfferman, geboren en getogen in de Geuzenstraat in Gouda, kon zowel met zijn armen als benen puike prestaties leveren. Dat is ook meteen een nadeel, want op een gegeven moment moet je kiezen uit twee opleidingen om door te kunnen breken. 

School en sport
“Ik werd als pupil bij voetbalclub Olympia gescout door Feyenoord, maar ik koos in overleg met mijn ouders toch voor tennis. Zoiets doe je op gevoel. Ik ging na de Casimirschool naar het Thorbecke College in Rotterdam om dagelijks te trainen bij de leraren Huib Troost en Jan-Willem Baars van de tennisbond. ‘s Ochtends om half zeven met de trein naar Rotjeknor en daarna met de tram door de stad. School en sport is niettemin een lastige combinatie voor een tiener. Daarom ben ik tussentijds van vwo naar havo geswitcht. Later heb ik een hbo-studie commerciële economie afgerond aan de Johan Cruijff University in Amsterdam. Je moet je op het maatschappelijke vlak afdekken tegen blessures”, lacht hij in het clubgebouw van Be Quick.

Zijn oppas zette hem op het spoor van tennis. Hij stond als peuter op 5-jarige leeftijd met een racket in zijn handen bij Bergvliet in Haastrecht. Zijn klasgenoten van de Casimir speelden evenwel bij Be Quick. Dat was voor Jeroen Camfferman reden om zich op de banen in Gouda-Oost verder te ontwikkelen.

Concurrentie is moordend
“Ik vond beide sporten leuk. Tennis doe je individueel. Je kan makkelijker bijsturen dan bij een teamsport als voetbal. Ik heb daarna een prima loopbaan gehad in het nationale en internationale tenniscircuit. Als jeugdspeler behoorde ik ooit als 16-jarige in die leeftijdscategorie tot de beste tachtig tennissers van de wereld. Ik won toen een keer van de latere Belgische topper David Goffin. In Nederland heb ik de twaalfde plek op de ranglijst bemachtigd. De concurrentie in de top is moordend. Je moet een beetje geluk hebben om door te stoten. Op het juiste moment in een bloedvorm verkeren en meteen toeslaan, zoals Botic van de Zandschulp deed tijdens het US Open. Dat is mij niet gelukt, maar ik ben niet ontevreden.”

En dan word je uiteindelijk tennistrainer. Jeroen Camfferman heeft namens diverse tennisscholen in de Randstad les gegeven, voordat hij met zijn jongere broer Viktor en grondlegger Michael Jongste tennisschool Return Tennis een zwieper gaf. 

Passen en meten
“Bij TC Nieuwerkerk werd ik jaren geleden reeds hoofdtrainer. Dat blijf ik doen. Ik combineer dat vanaf april met lessen bij Be Quick. Daarbij kom ik ook als speler uit in het eredivisieteam van Nieuwerkerk en het Duitse Bochum. Het is een drukke agenda in het voorjaar. Het is passen en meten, maar dat ben ik wel gewend. Be Quick wilde graag met Return Tennis in zee. Na het eerste onderhoud met het bestuur werd ik drie dagen later gebeld met het goede nieuws. Het is leuk om na zoveel jaren terug te keren op dit tennispark. De cirkel is rond. Ik heb er veel zin in. Jong en oud is welkom op mijn lessen.”

Waar Jeroen Camfferman de tijd vandaan haalt om tussendoor ook nog tegen een bal te trappen, mag Joost weten. Feit is dat de linkerspits zijn laatste voetbaldagen slijt bij vijfdeklasser ONA. “Het was niet de bedoeling dat ik het eerste zou spelen. Ik mikte op een lager elftal om met vrienden te voetballen. Dat deed ik eerder bij GSV op voorspraak van Leroy Brank. Dat team viel echter uit elkaar. De meeste jongens keerden terug naar ONA. Ik ging ook mee. Trainer Syl Hageman vroeg me of ik beschikbaar wilde stellen voor de A-selectie. Ik train nu maximaal een keer per week en ben op zaterdag van de partij. ONA draait goed mee, maar we laten nog wel eens een punt liggen.” Camfferman doet voorzichtig aan, want hij kan zich geen langdurige spierblessure permitteren. “Ik kijk goed uit. Het is inderdaad een risico. Als zo’n bonkige verdediger je op de korrel neemt, ben je verder van huis. Ik moet heel blijven. Het tennisseizoen staat voor de deur. Dat is mijn inkomstenbron.”

Pieter van der Laan