Ook in Gouda zit vrouwenvoetbal in de lift, kijk maar naar Manoah en Felise

GOUDA • Hoewel er door sommigen nog een beetje meewarig naar wordt gekeken en badinerend over wordt gesproken, zit het vrouwen- en meidenvoetbal in de lift. Het aantal leden stijgt, maar ook de prestaties nemen toe. Ook in Gouda.

Zo werd het eerste vrouwenteam van Jodan Boys dit seizoen kampioen van de tweede klasse en promoveerde naar de eerste klasse. De kwaliteiten van individuele speelsters worden door scouts al langer herkend, met alle mooie gevolgen van dien. Voorbeelden zijn Manoah en Felise van Houwelingen. Tijd voor een nadere kennismaking.

Manoah van Houwelingen (17) was vijf jaar toen ze bij ONA haar eerste voetbalstapjes zette. Er was toen nog geen apart meisjesteam, dus speelde ze bij de jongens. Ze begon als linksback, maar op haar elfde werd ze centrale verdediger. Ze heeft 8,5 jaar bij ONA gespeeld. In het najaar van 2018, ze was toen 13 jaar, mocht ze stage lopen bij de MO-16 van Excelsior Rotterdam.

Maar ze viel af vanwege haar jonge leeftijd. Aan het einde van dat seizoen werd haar jongere zus Felise wel aangenomen bij Excelsior. Tijdens de inschrijving van Felise viel Manoah’s naam bij de trainer van wie ze in het najaar training heeft gehad. Hij herinnerde zich Manoah en dit zorgde ervoor dat ze ook bij Excelsior mocht komen.

Ze kwam als centrale verdediger in MO-16 en raakte snel gewend. Maar corona gooide roet in het eten en in 2019 en 2020 werd er bijna niet gevoetbald. In MO-17 speelde ze in 2020 slechts een paar maanden wedstrijden. In het voorjaar van 2021 trainde Manoah drie maanden met de Beloften van Excelsior. Uiteindelijk viel ze af en zag ze het daarna niet zitten om nog een jaar in MO-17 te spelen. Via een trainer van Excelsior kwam ze in contact met RVVH (Ridderkerk) en ging daar in 2021 spelen.

Manoah was 16 en moest eerst wennen omdat ze jonger was dan de rest van de vrouwen. Ze zou eigenlijk beginnen met minuten maken in het tweede team, maar in de eerste oefenwedstrijd van VR 1 maakte ze juist daar haar eerste speelminuten. Na deze wedstrijd kreeg ze een basisplaats in VR 1. RVVH speelde in de Topklasse en dat betekende wedstrijden door het hele land. Helaas degradeerde RVVH naar de Hoofdklasse. Mede dankzij de degradatie en de smalle selectie viel het team uiteen. Manoah had toen al besloten om bij RVVH te vertrekken.

In januari 2022 ging ze een keer kijken bij het beloftenteam van Excelsior. De hoofdtrainer zei dat als ze wilde ze weer terug mocht komen op Woudestein. “Ik heb even nagedacht en besloot terug te keren bij Excelsior”, aldus Manoah die dit seizoen in de Beloften gaat spelen. Dit betekent onder andere vier keer per week anderhalf uur trainen. De trainingen zijn bij DCV in Krimpen aan den IJssel. Manoah zit nog op school (GSG Leo Vroman) en ik vraag haar of ze studie en voetbal kan combineren.

“Het is nog te combineren. Ik mis drie lesuren per week. Ik zit nu in het examenjaar, dus dat wordt nog even spannend”. Wat zijn haar verwachtingen voor het nieuwe seizoen? “Ik hoop veel speelminuten te maken. In oefenwedstrijden speelde ik zowel linksback als centrale verdediger, maar het liefst speel ik centraal in de verdediging. Mijn doel is om via de Beloften van Excelsior de eredivisie te halen.”

Felise van Houwelingen (14) was vijf jaar toen ze bij ONA bij de kabouters ging spelen. In 2019, ze is dan pas 11 jaar, wordt ze gescout en uitgenodigd voor een training bij Excelsior. De Rotterdammers hadden het al snel gezien want na drie trainingen werd besloten dat ze mocht blijven als middenvelder in MO-13. Ze gaat nu aan het vierde seizoen bij Excelsior beginnen.

Haar team (MO-17) speelt in de tweede klasse regio Rotterdam. Vier keer in de week trainen. Op maandag- en donderdagavond zijn die trainingen in het stadion. Omdat de trainingen ‘s avonds zijn hoeft ze geen schoollessen (HAVO-4 GSG Leo Vroman) te missen. “Op dit moment zijn er nogal wat geblesseerde speelsters, dus ik sta nu in de basis. Ik ga ervan uit dat ik die basisplaats dit seizoen behoud”.

Wat verwacht Felise verder van het nieuwe seizoen? “MO-17 speelt met JO-16 teams in de competitie, het zal lastig worden en de fysieke factor zal een belangrijke rol spelen”. Op mijn vraag hoe ze haar toekomst ziet zegt Felise dat ze ernaar streeft om in het Beloftenteam van Excelsior te komen. “Leuk, samen met je zus”, zeg ik. Manoah reageert daarop met nee. “Het blijft toch je kleine zusje. Maar dan zit ik hopelijk al in het eerste team van Excelsior”.

De ouders van Manoah en Felise zijn uiteraard heel trots op hun dochters. Het is niet alleen zaterdag allemaal voetbal wat de klok slaat, maar de hele week als de dochters naar de trainingen worden gereden. Manoah wordt vier keer per week door haar ouders naar de trainingen gebracht. Felise doet aan carpoolen. Twee keer brengen haar ouders haar naar de training en de andere twee dagen rijdt de moeder van Karlijn van der Meij (keepster van MO-16 en ook afkomstig van ONA) naar Rotterdam. Vader en moeder Van Houwelingen proberen zo veel mogelijk de wedstrijden van hun dochters bij te wonen. Vader Hendrik is trouwens teammanager van het team van Manoah.


Gerrit Schinkel