Speldje voor Hans de Graaff na 50 jaar dienst bij de gemeente: ‘ik heb het wel gemist hoor, de praatjes en de grappen’

Op maandag 20 maart was het dan zover: Hans de Graaff kreeg na 50 jaar in dienst van de gemeente, een zilveren speldje.

GOUDA • Trots laat hij hem zien: het speldje in de vorm van het stadhuis. Een eerbetoon voor zijn werkzaamheden in dienst van de gemeente Gouda.

Hans was 16 jaar toen hij in dienst kwam van de gemeente. Hij begon bij openbare werken, als timmerman. Uiteindelijk deed hij jarenlang de havendienst. ‘Ik bediende de bruggen en sluizen, rekende af bij bootjes die op de Kattensingel lagen en begeleidde bootjes naar het Reeuwijks verlaat, op mijn brommertje,’ vertelt hij. Inmiddels is Hans alweer 4 jaar met pensioen.

Ambtenaren wisten Hans destijds goed te vinden. Op de achtergrond deed Hans onverstoorbaar zijn werk, en Gouwenaars kunnen hem dankbaar zijn: ooit redde hij eens kaarsjesnacht. ‘Ik werd ‘s nachts gebeld. Mensen hadden de kerstboom bijna omgezaagd, een kwajongensstreek. Ik ben  mijn bed uit gegaan om de boom overeind te houden. Ik heb het met balken en touwen vastgezet. Drie dagen daarna kon kaarsjesavond toch nog veilig doorgaan.’

Bult water
Ook het orgel van de Sint Jan heeft hij eens behoed voor een ongeluk. ‘Er werden laswerkzaamheden uitgevoerd in de Sint Jan en het was mijn taak om het te controleren. Op vrijdagmiddag was iedereen klaar, op maandagochtend kwam ik binnen. De werkers hadden een enorm zeil over het orgel gelegd. Toen ik bovenin de koepel kwam, zag ik dat er water in het zeil was gelekt. Daar zat een bult water in, precies boven het orgel. Dat konden we net op tijd weghalen, anders weet ik niet wat er met het orgel was gebeurd.’

Hans deed zijn werk met plezier én met humor. ‘Op de Karnemelksloot zijn drie bruggen, die moest ik openmaken. Dan vroegen mensen: ‘draai je die brug ook open?’ Dan zei ik ‘nee’. Het was dan even stil. En dan vervolgde ik: want die moet ik trekken, dat is een trekbrug.’ Of hij maakte grapjes over de touwen die hij om sloepen zag hangen. ‘Dan vroeg ik: waar is dat touw voor? Is dat omdat jullie Reeuwijkers niet kunnen varen en tegen de kant aan botsen? De meesten konden erom lachen, maar niet iedereen.’

Zachter pitje
Hij vervolgt: ‘Ik heb het de eerste tijd wel gemist hoor. Een praatje maken met mensen, het grappen maken. Ik was een soort VVV, ik legde bezoekers van alles uit over wat er te doen was in de stad.’ Door gezondheidsproblemen is Hans de laatste tijd wat minder mobiel, waardoor hij zijn sociale leven noodgedwongen op een lager pitje moest zetten. Over een week krijgt hij een scootmobiel en hoopt hij zijn sociale leven weer op te pakken. Want die heeft hij: hij is onder andere lid van Gouda’s Harmonie de Pionier en de Band of Liberation. Want naast werken, is muziek maken altijd zijn passie geweest.