Roelie Seinen: ‘Het liefst heb ik stoelen met een verhaal’

GOUDA • Werken met je handen en je creativiteit kwijt kunnen: voor Roelie Seinen was het de reden om zich om te laten scholen tot meubelstoffeerder. Om een ambacht in de vingers te krijgen moet je vlieguren maken. Daarom begeleidt Roelie met haar bedrijf Rosein Meubelstoffering regelmatig stagiaires. Voor een ambacht zoals stoffeerder belangrijk; binnen deze beroepsgroep dreigt het ontstaan van een tekort aan goed opgeleide vakmensen. Nu de landelijke Ambachtsacademie de nodige subsidies niet meer krijgt, wordt het lastiger voor mensen om zich om te laten scholen.

Zelf begon Seinen 14 jaar geleden met het leren van het ambacht. “Ik werkte in het onderwijs, maar ik wilde heel graag zelf creatief bezig zijn.” Dus begon ze met een parttime opleiding Meubelstofferen aan het Hout- en Meubelcollege (HMC) in Rotterdam. Nu zit ze in haar pand aan de Goejanverwelledijk, met sinds kort stagiaire Mirjam Peeters aan haar zijde. Op de werktafel staat een rotan stoel. Mirjam laat de bekleding zien die er eerder op had gezeten: “Dit is fantastisch, maar wel oud. We bekleden de kussens nu met een stevige stof en we zijn samen aan het puzzelen hoe we dit kunnen aanpakken.”

Goed in de vingers
Sinds twee weken loopt Peeters iedere maandag met Seinen mee om het vak te leren. Het verhaal van Roelie triggerde iets bij haar. “Ik wilde ook zo’n omslag maken, zoals Roelie had gedaan. Ik werk op kantoor. Toen ik tijdens de coronaperiode thuis kwam te zitten, dacht ik: is dit het? Ik heb altijd al met één been in het creatieve vak gestaan, ik ben ook viltster, en met het andere been in het cijfermatige. Nu besloot ik van het creatieve mijn werk te maken.”

Nadat zij klaar was met het grootste gedeelte van haar opleiding, had ze een stageplek nodig om het vak goed in de vingers te krijgen. “Dat doe ik naast mijn werk. Om het goed te leren, moet je echt in de praktijk aan de slag gaan. Ik kan natuurlijk wel mijn eigen stoelen maken, maar Roelie krijgt klanten. Hier leer ik hoe je op aanvraag kunt werken.’

Stoelen met een verhaal
Het liefst ziet Roelie stoelen met een verhaal langskomen. “Een stoel stofferen kost tijd, dus het mooist is het verhaal dat erachter zit. Ik heb bijvoorbeeld een schommelstoel die uit Suriname komt, daar zit een geschiedenis achter. En de rotanstoel die hier staat, is door de eigenaar ooit gekocht voor 100 gulden van een Indische dame. Daar heeft ze nu een speciaal Indisch hoekje voor ingericht.” Haar vorige stagiaire Irma heeft haar vleugels uitgeslagen: sinds kort werkt zij als zelfstandig ondernemer. Haar opleiding en de stage bij Roelie, deed ze via de Ambachtsacademie.

De academie is in 2008 opgezet vanuit de gedachte om met een nieuwe opleidingsstructuur leerlingen (gezellen) te koppelen aan leermeesters en zo een betere instroom te realiseren. Daarvoor kreeg de academie tweemaal een tijdelijke incidentele subsidie. Sinds 1 april 2022 kunnen zij geen leerlingen meer aannemen, omdat de subsidie vanuit het Rijk geen vervolg krijgt. 

Verantwoordelijkheid
“Het probleem is: voor het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap zijn we geen mbo, hbo of wo. En het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid financiert geen instellingen,”  legt Mascha Scholten van de Ambachtsacademie uit. “Het is blijkbaar ontzettend moeilijk om het gefinancierd te krijgen. Er is nu een motie ingediend die de minister van OCW oproept om andere opties voor voortzetting van de Ambachtsacademie te onderzoeken. Voor 1 februari gaat dat gebeuren. De vraag is natuurlijk wat daar uit komt. Het is positief dat we in gesprek zijn, maar wel frustrerend dat we nu vastlopen in systemen.’

Eigen atelier
Juist zo’n opleidingsstructuur is belangrijk, vindt Roelie. “Veel mensen die zich willen laten omscholen hebben bijvoorbeeld een uitkering,’ zegt Roelie. ‘Via de ambachtsacademie kunnen ze makkelijker een plek krijgen waar ze weer aan het werk kunnen. Studenten zullen 40 uur per week in het vak moeten meelopen/werken. Het is een goede voorbereiding om als zelfstandige aan de slag te gaan.’

Een andere groep mensen volgt de particuliere vakopleiding meubelstoffeerder en wil ernaast meer ervaring opdoen door vlieguren te maken bij een professional, zoals Mirjam. Zij blijft voorlopig op maandag bij Roelie het vak leren. Haar wens: een eigen atelier. Ze hoopt haar werk als meubelstoffeerster te kunnen combineren met haar vilt/weefwerk om zo duurzamer te kunnen werken.