Marguerite kookt extra porties voor buurtgenoot Wilma: “We hadden meteen een enorme klik dus soms blijf ik wat langer als ik eten breng”

GOUDA • Het is niet voor iedereen vanzelfsprekend om iedere dag een gezonde en verse maaltijd op tafel te zetten. Via Stichting Thuisgekookt worden ‘thuiskoks’, mensen die thuis een extra portie koken voor een buurtgenoot, gekoppeld aan een ‘maaltijdzoeker’, iemand voor wie het lastig is om dat helemaal zelf te doen. De aanvragers betalen de kostprijs van het eten. Het idee is om te werken aan een samenleving waarin mensen op lokaal niveau basisvoorzieningen zelf organiseren. Met als gevolg dat de buurt socialer, gezonder en duurzamer wordt.

Het is maandagmiddag en Marguerite is bij Wilma thuis met een stoofpannetje en wat andere gerechten. “Ik neem altijd een paar verschillende gerechten mee, dan kan ze zelf kiezen wat ze wanneer wil eten,” zegt Marguerite. Drie maanden geleden zijn de twee aan elkaar gekoppeld, Marguerite als thuiskok, en Wilma als maaltijdzoeker. “Door mijn beperkte gezondheid merkte ik dat het steeds lastiger werd om zelf iedere dag een maaltijd te koken,” vertelt Wilma. “Het kost mij veel kracht en energie. Ik kook nog wel zelf, maar 7 dagen lukt me niet. Als ik een maaltijd kook, kan ik de rest van de dag veel andere dingen niet meer doen.”

Stoofpotje voor twee personen
Marguerite is al jaren actief als thuiskok. “Ik houd van koken, en ik dacht: wat een leuk idee. We hadden meteen een enorme klik,” zegt Marguerite. De twee houden via de app contact met elkaar. “Dan stemmen we af wat ze zou willen eten.” Gelukkig is Wilma een makkelijke eter, dat past bij de kookexperimenten van Marguerite. “Ik vind het leuk om nieuwe dingen te proberen en wat Marguerite kookt is heel divers en internationaal.” Marguerite vult aan: “Voor mij is het ook leuk. Ik ben alleenstaand en sommige gerechten kook je niet alleen voor jezelf. Dus nu maak ik een stoofpotje voor twee personen.”

Praatje bij het brengen
In de Week van de Eenzaamheid, die van 29 september t/m 9 oktober duurt, wordt Stichting Thuisgekookt door het ministerie van VWS uitgelicht als een succesvol initiatief tegen de groeiende eenzaamheid. Doordat de thuiskok de maaltijden thuis brengt, ontstaat er ook contact. “Je leert elkaar steeds beter kennen. Je hoeft geen urenlange gesprekken te voeren, vaak is het een kort praatje bij het brengen van het eten. Dat is ook een doel van Stichting Thuisgekookt: even een contactmoment. Dat hoeft helemaal niet zo lang te zijn, het is net waar mensen behoefte aan hebben en hoe je agenda’s zijn.”

De gesprekken tussen Wilma en Marguerite kunnen ook weleens uitlopen. “We hebben laatst ook over ons jeugd gesproken en wat belangrijk is in ons leven,” zegt Marguerite. “Vorige week vertelde ze me van alles over de kerk, toen hebben we rustig een uur zitten praten. En laatst was het mooi weer en kwam ze bij mij even koffie drinken,” vertelt Marguerite.

Natuurlijk ritme
In een samenleving als deze is het soms lastig om terug te vallen op een ander. “Vroeger had je je buren of familie die anderen ook in de gaten hielden, nu heb je dat veel minder.” zegt Marguerite. Wilma: “Ik snap het wel, het leven is ook druk met school, kinderen en je werk. Het neemt tijd in.” Daarom is een initiatief als dit voor Wilma belangrijk. En voor Marguerite geen grote moeite. “Op een gegeven moment kom je in een natuurlijk ritme, en dan loopt het gewoon.”

Passende kok
Tijdens de Week van de Eenzaamheid vraagt Stichting Thuisgekookt extra aandacht voor het initiatief met de campagne #Kookmeer. Er zijn nu bijna 130 thuiskoks actief in Gouda. “Maar het aantal mensen dat hulp nodig heeft groeit gestaag,” zegt Chantal Boshuizen, Community Manager bij Stichting Thuisgekookt. “Daarom roepen wij iedereen op om zich aan te melden. Zo wordt het makkelijker om voor iedere maaltijdzoeker een passende kok te vinden.”
Ook Wilma hoopt dat meer mensen erover nadenken om eens te koken voor een buurtgenoot: “Je kan een belangrijk en waardevol verschil maken.”

“We hadden meteen een enorme klik dus soms blijf ik wat langer als ik eten breng”

Hester Hage