Martin B. had zijn eigen Porsche in brand gezet

GOUDA • Een schade-expert meldde zich op het politiebureau in Gouda. Een zekere Martin B. zou verschillende verzekeringsmaatschappijen oplichten. Hij stond onder meer bekend als de man die bewust aanrijdingen met auto’s forceerde, waarbij dikwijls dezelfde auto was betrokken.

Op grond van deze melding werd een onderzoek ingesteld. Uit navraag bij verschillende verzekeringsmaatschappijen bleek dat Martin B. in vijf jaar tijd 15 auto’s had ‘versleten’. Om in autotermen te spreken had hij dus een ‘verbruik’ van 1:3.

Nadat de officier van justitie wegens verzekeringsfraude één jaar en vier maanden gevangenisstraf tegen hem eiste, hield de president van de rechtbank hem tijdens de terechtzitting voor: ‘Als u de gevangenis ingaat bespaart dat de verzekering in elk geval heel veel werk’.

De feiten

Een opvallend ‘ongeval’ was dat met een Porsche Carrera in Duitsland. Martin werd daar naar eigen zeggen van achteren aangereden waardoor hij van de weg raakte en naar beneden stortte. Ternauwernood had hij zich uit het brandende wrak kunnen redden. Zijn Italiaanse kompaan in het kwaad gaf tijdens het verhoor een andere lezing.

De opzet was dat hij hem van achteren zou aanrijden. Echter na de opzettelijke aanrijding veranderde Martin zijn plan. Hij duwde de peperdure Porsche van de weg af het ravijn in, overgoot de auto met benzine en stak hem in brand. Naast de verloren gegane auto declareerde hij bij de verzekering een horloge van dertien mille, dat later bij een huiszoeking onbeschadigd in een kluisje werd teruggevonden.

Daarnaast claimde Martin als gevolg van de ‘crash’ met de Porsche ook nog even twintig duizend gulden schade aan zijn gebit. Zijn tandarts verklaarde echter dat de nota van 31 december 1983, die Martin bij de verzekeringsmaatschappij had ingediend, betrekking had ‘op een complete renovatie’ van het gebit voor de datum van het voorval op 28 december.

De president van de rechtbank vroeg zich af hoe de verzekeraar daar in had kunnen trappen. De ten laste legging luidde ‘valsheid in geschrifte’, doch in het inmiddels door recherchewerk opgebouwde dossier stonden ook talloze gevallen van omkoping. Martin had ‘getuigen’ keer op keer verklaringen gedicteerd, op grond waarvan de verzekeraars uitkering niet konden tegenhouden.

Martin verklaarde dat hij een rancune had tegen alles wat met verzekeringen te maken had en dat hij de maatschappijen wilde plukken. Het was voor hem een spel om maximale uitkeringen te verkrijgen.

Uren pijn en valse facturen

Martin illustreerde dat aan de hand van de tandartskwestie. In elk geval vond hij dat al die uren van pijn, die hij had ondergaan, ook betaald moesten worden. Hij beweerde dat hij met zijn hoofd tegen de voorruit was geslagen en dat de tandartsrekening dus niet kon kloppen.

Valse facturen van autoverhuurbedrijven, en een opmerkelijk aantal gevallen van beschadiging aan zeer dure sieraden markeerden verder het spoor van autowrakken dat Martin had achtergelaten. Zijn enige reactie richting de Officier van Justitie: ‘Iedereen mag beweren wat hij wil.’

Een ander voorval waarbij Martin betrokken was: een uitgebrande woning in Arnhem. Uit informatie was bekend dat Martin in het Spijkerkwartier te Arnhem betrokken was in het seksleven en daar zijn vrouw had ontmoet. Gedurende het onderzoek naar vorenstaande feiten meldde op en dag een rechercheur uit Arnhem, dat de woning van Martin en zijn vrouw was afgebrand. De gehele inboedel, inclusief sieraden, was daarbij verloren gegaan. 

e Arnhemse collega betitelde de brand echter als een brand onder verdachte omstandigheden. Martin had deze uiteraard bij de verzekeringsmaatschappij gemeld.

Aangezien Martin ook regelmatig in Gouda vertoefde en bekend was dat hij daar de beschikking had over een garagebox, werd besloten om hier eens een kijkje te gaan nemen. Tot grote verrassing, maar niet geheel onverwacht, werd de complete huisraad aangetroffen. De huisraad die hij bij de verzekeringsmaatschappij al had geclaimd.

In totaal, zo becijferde de politie, heeft Martin de boel voor zeker een half miljoen gulden opgelicht.

Joost Visbeen