Goudse Giganten trekken door de stad

gouda • De viering van Gouda 750 jaar stadsrechten komt steeds dichterbij. In aanloop daarnaar toe belicht de Goudse Post verschillende initiatieven, in de rubriek Bankhangen met Peters of anderszins. Maar de Goudse Giganten zijn van een ander kaliber. Graaf Floris de Vijfde, Erasmus, Coornhert, maar ook burgemeester James en Abdulah Laaguili, de eerste Marokkaanse bewoner van Gouda, maken deel uit van de Goudse Giganten, een verzameling van negen belangrijke figuren uit de Goudse geschiedenis, die volgend jaar als metershoge poppen hun intrede doen in de stad. De komende maanden volgt de Goudse Post het maakproces van de diverse personages op de voet. 

‘Bij sommige dingen weet je “dit kan alleen maar slecht aflopen”. Dit was ook zo’n plan, ik werd regelmatig wakker met een natte nek.’ Evert Josemanders’ plan was dan ook nogal ambitieus, hij zou ter ere van Gouda750 een pop van graaf Floris gaan maken van wel twaalf meter hoog. 

‘Bijna een flatgebouw inderdaad. Die Floris zou, via zijn kruin bevestigd aan een hijskraan, de markt op geduwd moeten worden. De hijskraan had ik al geregeld, maar oef, er kon nog zoveel misgaan. Stel je bijvoorbeeld voor dat die pop achter een stroomkabel zou blijven hangen, dat ding zou geëlektrocuteerd worden. Een brandende graaf Floris van 12 meter tegen het stadhuis, geen lekker visitekaartje voor mijn eerste project in Gouda.’

Evert Josemanders is  muzikant en trad als trombonist op bij onder anderen Guus Meeuwis, Waylon en Tino Martin. Totdat corona anderhalf jaar geleden alles stillegde. Daarnaast maakte hij karikatuurpoppen voor landelijke tv-programma’s. Dat bracht hem op het idee van de Goudse Giganten.

Complex
De risico’s waren te groot, dus de reusachtige pop werd geschrapt. De negen andere Goudse Giganten die Evert had voorgesteld, gaan er wel komen. ‘Die poppen van 4-5 meter zijn smurfen in vergelijking met die 12-meter-Floris. Een eitje, dacht ik. Maar achteraf is dat nog best complex, haha.’

Niet gek, het blijft een uniek project. In andere landen worden dit soort poppen ook regelmatig gemaakt, maar nergens zo groot als Evert ze door Gouda wil laten lopen. ‘In Spanje hebben ze een traditie met dit soort giganten, maar die dingen zijn wat kleiner en minder beweeglijk dan ik de Goudse Giganten wil maken.’ 

Even dacht Evert in Afrika een goed voorbeeld gevonden te hebben. ‘Daar hadden ze poppen die veel lichter en beter bestuurbaar waren, gemaakt van papier-mâché. Maar ja, daar regent het wat minder. Een goede regenbui hier in Gouda en het is gedaan met die papier-mâché. Dan blijft er van de Giganten alleen een natte berg kranten over, zonde. Ook van de kranten.’ 

Te krap
De reusachtige poppen stellen Evert voor flinke hoofdbrekens, deels veroorzaakt doordat hij het project begonnen is in zijn kleine keldertje.

‘Overal staan nu handen en koppen, dat gaat binnenkort niet meer passen. Die kelder is sowieso te krap. De koppen zijn zo enorm dat ik van dichtbij amper kan zien of ze goed kloppen. Dan moet ik eigenlijk drie meter achteruit lopen, maar ja, dan lig ik languit over de wasmachine. Ook de vork waarop ik was begonnen met kleien, bleek het amper te kunnen dragen. Die eerste kop, 90 kilo zwaar, ging steeds schever hangen. Op een gegeven moment paste die kop ook niet meer door de kelderdeur. Dat was wel noodlottig, want ik moest toen nog met polyester aan de slag. Niet te harden, hoeveel dat stonk hier. Wijze les voor me: waar je begint met kleien, moet je het afmaken.’ 

Achtbaan
Het is waarschijnlijk niet de laatste les voor Evert, al is dat deel van het avontuur. ‘Het is een soort achtbaan van dingen die wel en niet werken, maar ach, alleen maar technisch gedoe. Het enige dat echt moet lukken, is dat ik de uitdrukking van die koppen goed vang. En dat ze in januari af zijn, want dan moet er gerepeteerd worden door degenen die ze gaan bedienen.’

Dan lacht hij nog een keer. ‘Ja, het is allemaal best wel maf natuurlijk.’

Remco van Gastel